Rambo en de brokken dief

      

Rambo doet u zijn verslag

Beste Florentina,

Het onderzoek nam even meer tijd dan ik had gedacht. Op zondag merkten we dat er brokjes uit onze eetbak in de speeltuin vermist waren. Dit betekent maar één ding, we zitten met een brokken dief.

Kan je onze bedroefdheid begrijpen? De feiten spreken. Onze brokken vonden we samen geklonterd met een glanzend web van vies ruiken plakkerig spul. Het smaakt ook het erg vies. Gelijk poep. Er was ook kwijl aangetroffen in onze drink bak. Zeer verdacht.

De poepketel

Terwijl de mensjes ons water en brokken vervingen gingen we op onderzoek uit. Zou er een verband zijn met de hittegolf? We wouden dit wel eens weten. Doopey en ik gingen de hele speeltuin af, op zoek naar sporen. Aan alles hebben we eens gesnuffeld. We vonden sporen van glanzend slijm. Dat ruikt gelijk poep! Voor alle zekerheid zijn we in elk kattenbakje in de speeltuin een plasje gaan doen. Met onze vacht wrijfden we nog eens extra goed onze geur af tegen alles wat we vonden.

Dat is het moment waarop we de dief zagen. Verscholen in het gras. Op het eerste zicht dachten we dat het hondenpoep was. Maar toen zagen we het bewegen. Ik kreeg er kriebels van en sprong meteen boven op mijn krabpaal. Doopey kwam zijn kopje uit ons nestje naar buiten steken en fluisterde me. "Onze poep is tot leven gekomen."
Mijn laatste bezoek aan de poepketel leek meteen een slecht idee te zijn geweest. Volgens mij is dat een betoverde ketel, die onze poep automatisch doet verdwijnen door het tot leven te wekken!

De brokken dief

Dit is een nachtmerrie van iedere poes. Onze poep die tot leven komt en onze brokjes steelt. Vies en eng, BAH! We bespraken het probleem even met de andere poezen. Nijntje wist te zeggen dat de poep al zo lang hij kan herinneren rondkruipt. Soms kruipen ze op niets vermoedende poezen af, en klitten ze zich vast in uw vacht! Dan ruik je vies, en kan je een week u niet meer schoon likken. Je proeft de poep smaak. Net alsof je in de mensen hun poepdoos bent gevallen. Enkel door een stinkdier onder geplast worden, is nog erger.

Die oude wijze Humpey wist overal wel raad mee. Hij liet ons weten dat deze poep eigelijk een slak soort is. Je weet wel, die ongewenste kampeerders in de tuin? Ze eten alle plantjes op, en dragen altijd hun kampeer huisje op hun rug. Deze poep slak, die neemt de gedaante aan van poep. Volgens Humpey is dat om te voorkomen dat ze hem zouden opeten. Deze slak smaakt dan ook bijzonder goor. Dus de brokken dief bleek de slak te zijn.

Mensjes vinden de oplossing

Wat dan met die warmte? Wel daarop wist Lucky raad; ons anders zo knorrige kattin. Zij zat in haar hoekje ons gewoon maar wat uit te lachen. Alsof we maar domme poezen zijn. Als iemand haar bedje inpikt zullen we rap wel een heel andere poes zien. Maar zo kennen we ons prinsesje. Altijd maar lachen met ons katers. Zelf is ze ook niet al te gek van de poep slakken. En hun diefstal van onze brokken vind ze ook niet leuk.

Volgens haar hebben mensen een zomer maker en een winter maker. Als het zomer is, maken ze het kouder door veel de wintermaker aan te doen. In de winter steken ze de zomer maker aan en maken het zo weer langzaam aan zomer. Maar mensen maken er een zootje van. Waardoor ze het klimaat stuk maken; zoals ze dat noemen.

Doopey zet een val

Doopey was al wat geruster, nu er duidelijkheid is over wie de poep slak echt is. Geen poep die tot leven komt, maar gewoon een bange slak. Bang om opgegeten te worden. Daarom zette hij een val voor de brokken dief. Door in onze eetbak te gaan zitten. Als de brokken dief komt, denk hij een bak vol brokken te vinden, maar vind hij een bak vol Doopey. Die gaat er niet goed van zijn.

De volgende dag hadden de mensjes een oplossing gevonden voor het probleem. Onze brokken bak was vervangen met een brokken bakje waar een dekseltje op gaat. Onze waterkom kreeg ook een deksel. Tijdens het afsnuffelen van onze speeltuin vonden we geen spoor meer van de brokken dief. Dat loste het probleem op. Behalve dat het wat later die dag begon te regenen. Waardoor we met zen allen naar binnen trokken.

Intussen heb ik al een paar woordjes leren praten met de mensjes. Vroeger krabde ik de deur open, en nu kan ik het hen vragen. Met een simpele miauw doen ze voor mij netjes de deur open. Dat maakt hen wat blijer. Alhoewel ik niet snap waarom ze mijn krab kunst niet zo mooi vinden?

Kusjes en heel veel Prrr liefde,
Rambo de poes